" อื้อออ..มาร์ค ย..หยุดก่อน "
" ไม่เอาสิที่รัก...ไหนๆวันนี้ลูกก็ไม่อยู่แล้ว ให้มาร์คอาบด้วยนะครับ "
เสียงทุ่มเอ่ยขึ้นในขณะที่ริมฝีปากหนายังคงคลอเคลียกับลาดไหล่นิ่มของร่างบางไม่หยุด ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่กันที่คนตัวเล็กถูกดันหลังให้ไปชิดกับกำแพง ก่อนที่หยดน้ำจากฝักบัวจะค่อยๆไหล่ลงมาโดยฝีมือของร่างสูง กระทบผิวคนทั้งคู่ที่ยืนแนบชิดกัน
นี่มันไม่ใช่สิ่งที่แบมแบมต้องการซะหน่อย...
" อ๊ะ! "
" ซี๊ด...รู้มั้ยว่าแบมหอมไปหมดทั้งตัวแบบเนี่ย...มาร์คเริ่มไม่ไหวแล้วนะ "
เสียงทุ้มที่แหบพร่าดังขึ้นข้างๆหูร่างบาง อยู่ๆแบมแบมก็รู้สึกหายใจติดขัดขึ้นมา เสียงของมาร์คในตอนนี้มันทำให้แบมแบมรู้สึกใจไม่ดีเอาซะเลย
" ไม่ไหวก็พอสิ ออกไปรอข้างนอกเลย แบมจะอาบน้ำ "
" ใครจะยอมออกไป มาร์คไม่ไหวแบมก็ต้องช่วยมาร์คสิครับ มาไล่กันไปอย่างนี้ไม่ได้นะ "
แบมแบมพยายามไม่สนใจกับสิ่งที่ร่างสูงพูด ก่อนจะผละตัวออกเตรียมจะเดินออกไปข้างนอก ไม่อาบก็ได้ถ้าอาบแล้วจะอันตรายกับตัวเองขนาดนี้ แต่ยังไม่ทันที่จะได้คิดอะไรไปมากกว่านี้มือหนาก็จับเข้าที่ข้อมือบางก่อนจะดึงคนตัวเล็กให้กลับมาอยู่ที่เดิม
" อื้อออ... "
ปากหนาประกบเข้ากับริมฝีปากบางอย่างเร็วจนแบมแบมเองก็ตั้งตัวไม่ทัน จูบที่ทวีความเร่าร้อนมากขึ้นเรื่อยๆ ร่างสูงขยับตัวเข้าไปจนแนบชิดกับร่างบาง มือหนาก็ลูบวนแผ่นหลังบางก่อนจะเลื่อนมืออีกข้างไปบีบคลึงสะโพกสวยของคนตรงหน้า
บทจูบร้อนแรงที่ตอนแรกมีเพียงมาร์คที่เป็นคนรุกเข้าหาเท่านั้น กลับเป็นตอนนี้ที่แขนเล็กทั้งสองข้างถูกยกขึ้นมาคล้องคอร่างสูงตรงหน้าก่อนจะตอบรับสัมผัสของร่างสูงอย่างไม่ยอมแพ้เหมือนกัน
" อ๊ะ...ม..มาร์ค เจ็บนะ "
ร่างหนาถอนจูบออกมาก่อนจะเลื่อนริมฝีปากร้อนของตัวเองไปตามลาดไหล่ขาวเนียนจูบย้ำซ้ำๆดูดดึงผิวขาวนั้นจนเกิดรอยกุหลาบตามที่ร่างสูงต้องการ ในขณะที่ปากหนายังคลอเคลียกับผิวขาวเนียนของคนตรงหน้า บราเซียร์สีขาวก็ถูกปลดออกโดยฝีมือของร่างสูงเช่นกัน
" อ..อื้ออ "
มาร์คเปลี่ยนกลับมาจูบแบมแบมอีกครั้ง ในขณะที่มือก็ยังใช้เพื่อปลดเข็มขัดของตัวเองออกไปให้พ้นทาง แล้วจัดการดึงป้อมปราการของตัวเองที่ตอนนี้มันปวดหนึบไปหมดเพราะแรงกระตุ้นจากร่างบางตรงหน้าออกมา มาร์คยังคงมอบจูบที่ร้อนแรงให้กับแบมแบม โดยที่แบมแบมเองก็ไม่รู้เลยว่าทั้งเขาและมาร์คตอนนี้แทบไม่มีอะไรที่ปกปิดร่างกายของตัวเองเนื่องจากมือปลาหมึกของคนตรงหน้าที่จัดการทุกอย่างรวดเร็วภายในไม่กี่วิ
มือหนาเลื่อนลงต่ำสัมผัสผิวเนียนนุ่มของคนตรงหน้า มาร์คล่วงมือเข้าไปก่อนจะสอดนิ้วของตัวเองเข้าไปเบิกทางให้คนตัวเล็ก ให้พร้อมที่จะรับบทรักที่เขาตั้งใจจะมอบให้แบบแบมในคื่นนี้ ...ที่ไม่รู้ว่าจะไปจบตอนไหน...
" อ๊ะ ! มาร์ค แบมเจ็บ... "
" ซี๊ดแบม อย่ารัดแน่นสิ "
มาร์คกัดปากตัวเองเพื่อข่มอารมณ์ แบมแบมในตอนนี้เซกซี่จนมาร์คไม่อยากละสายตาจากใบหน้าสวยตรงหน้าไปเลย มาร์คเบิกทางด้วยนิ้วของตัวเองจนรู้สึกว่าน่าจะพอลดความเจ็บปวดให้แบมแบมได้บ้างแล้วจึงถอดนิ้วของตัวเองออกมา ก่อนจะจับความคับแน่นของตัวเองไปจ่อช่องทางรักของร่างบางตรงหน้า เข้าไปได้ไม่ถึงครึ่งแบมแบมก็รัดแน่นจนมาร์คไม่กล้าที่จะขยับเพราะกลัวคนตรงหน้าจะเจ็บ
" อึ้ก! ไม่ไหวแล้ว อ..เอาออกไป "
" ผ่อนคลายนะคะที่รัก ไม่เจ็บนะมาร์คจะทำให้เบาที่สุดนะครับ... "
พูดจบมาร์คก็มอบจูบอ่อนโยนให้กับร่างเล็ก เพื่อให้แบมแบมรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น ในที่สุดช่องทางรักก็สามารถให้มาร์คขยับได้ มาร์คเสียบของตัวเองเข้าไปจนมิดด้ามก่อนจะเริ่มขยับเข้าออกไปมาจากช้าและเริ่มเพิ่มความถี่มากขึ้นเรื่อยๆ
" อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ ม.มาร์ค อ๊ะ "
เสียงครางหวานของคนตัวเล็กครางชื่อมาร์คไม่หยุด นิ้วเรียวจิกเล็บลงบนลาดไหล่กว้างด้วยแรงอารมณ์ระบายความเจ็บที่ร่างสูงมอบให้
" อื้มมม แบมแบม "
" ต..ตรงนั้น อ๊ะ! มาร์ค "
" ตรงนี้หรอ... "
มาร์คทำตามเสียงหวานของคนรักที่เอ่ยขึ้นมา ก่อนจะขยับเข้าออกจนแบมแบมแทบจะขาดใจกับความรู้สึกเสียวไปทั้งร่าง
" อ๊ะ..ม..ไม่ไหว แบมไม่ไหวแล้ว มาร์ค "
" อ๊า..แบมแบม พร้อมกันนะครับที่รัก "
มาร์คเร่งจังหวะบทรักร้อนแรงของตนเองอีกครั้ง จนในที่สุดคนทั้งคู่ก็ถึงจุดของตัวเองและปล่อยน้ำรักของทั้งคู่ออกมาพร้อมกันเหมือนที่คนเอาแต่ใจอย่างมากตั้งใจเอาไว้
" อ๊าาาาาาห์!/อ๊าาาาาห์! "
เสียงหอบหายใจของคนทั้งคู่ดังขึ้นเมื่อได้ปลดปล่อยออกมาพร้อมกัน มาร์คจูบลงบนหน้าผากของคนตรงหน้าด้วยความอ่อนโยน ก่อนจะเลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้ร่างเล็ก กระซิบบอกแบมแบมที่ยืนหอบหายใจอยู่...
" ไปต่อบนเตียงอีกรอบนะครับ... "
------------------------------------✂
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น